Dajal indyjski (Copsychus saularis)

Kiara

Dajal indyjski (Copsychus saularis) zamieszkuje południowo-wschodnią Azję oraz wyspę Bali (gdzie przywędrował z kontynentu azjatyckiego).
Ptak ten jest jednym z gatunków rodzaju Copsychus, który to rodzaj wchodzi z kolei w skład rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae). Rodzaj Copsychus obejmuje gatunki występujące w Afryce i Azji.
Dajal indyjski jest blisko spokrewniony z drozdem szamą, od którego jest nieco mniejszy (ma niewiele ponad 20cm długości). Gatunek ten, w przeciwieństwie do swojego kuzyna, ma także bardzo wyraźny dymorfizm płciowy. Samica ma szaro-brązowy grzbiet, głowę i pierś białą, pokrytą małymi, brązowymi plamkami, natomiast ubarwienie samca jest o wiele bardziej atrakcyjne. Głowę, pierś, grzbiet i ogon ma koloru czarnego-niebieskawego, skrzydła mają pióra białe i czarne, brzuch jest-poniżej obszaru piersi- białawy, ogon, od wewnętrznej strony, także. Dziób i nogi są czarne.

Dalaj indyjski zamieszkuje parki, ogrody, zarośla na obrzeżach lasów. Gniazda zakłada na drzewach, ale potrafi także zaadaptować dziuplę lub nawet odpowiedniej wielkości szczelinę w murze. Gniazdo, podobnie jak u Szamy (Copsychus malabaricus), budowane jest przez samicę, a jako materiał budulcowy używane są różne źdźbła i włókna roślinne. Po zapłodnieniu składa ona 4-5 jaj, które wysiaduje średnio 13 dni, w tym też czasie jest karmiona przez samca. Pisklęta po wylęgu są karmione przez matkę, dopiero gdy trochę podrosną, także przez ojca. Młode opuszczają gniazdo wcześnie, już w 12-tym dniu życia, ale po tym okresie jeszcze przez ok. 3 tygodnie są karmione przez rodziców, jednocześnie nabierając samodzielności. W wieku 5 tygodni młode dajale indyjskie są już samodzielne.
W niewoli w tym okresie należy oddzielić młode ptaki od pary rodzicielskiej, tak aby ta mogła odbyć kolejny lęg. Hodując dajale, jako podstawę do budowy gniazda można im dać gnizdo kosa lub odpowiednio duży koszyczek upleciony z trzciny. Ptaki te trzyma się parami w większej klatce. Samiec, poza pięknym ubarwieniem, potrafi także nieprzeciętnie śpiewać:
śpiewający dajal indyjski-filmik
Ptaki te żywi się podobnie jak drozda szamę, dajal indyjski potrzebuje jednak w swojej codziennej diecie dodatku drobno posiekanego, chudego, ugotowanego mięsa. Lubią one także owoce- różne jagody i inne. Zimą należy podawać owoce z weków, w razie braku świeżych. W okresie karmienia potomstwa ptaki te żywi się dodatkowo sporą ilością owadów (np larw mączników, świerszczy, a nawet karaluchów). Ptaki dorosłe lubią raz na jakiś czas zjeść dżdżownicę.
Gatunek ten, podobnie jak drozd szama, jest szczególnie wrażliwy na wilgotnoć powietrza- musi być ona odpowiednio wysoka. Zimę powinien spędzać w pomieszczeniach ogrzewanych.
Ptaki te, chowane pojedynczo, łatwo się oswajają i mogą- przy zachowaniu pewnych środków ostrożności- latać wolno po mieszkaniu.

Źródła:
-notatki własne;
-Wikipedia;
-J.Felix "Ptaki pokojowe";
-You.Tube;