Amadyna czerwonogłowa (Amadina erythrocephala)

Kiara

Amadyna czerwonogłowa (Amadina erythrocephala)

Amadyna ta żyje w południowej Afryce, gdzie zasiedla suche tereny stepowe. Ze względu na swoją urodę, gatunek ten budzi spore zainteresowanie wśród hodowców ptaków egzotycznych, choć nie jest na pewno najłatwiejszy w hodowli. Ciało samca jak i samiczki jest koloru głównie szarego, płeć można łatwo rozróżnić po kolorze głowe- u samca jest ona pięknego, czerwono-brązowego koloru, u samiczki- jednolicie szara. Z szarym grzbietym u obu płci pięknie kontrastuje brzuch, który pokryty jest białymi, regularnie rozmieszczonymi punktami, tworzącymi swoisty rysunek (ma go samiec i samica, z tym że u poszczególnych osobników plamki te wyglądają nieco inaczej). Dziób i nogi są koloru szarego. Jednym słowem- jest to bardzo urodziwy astryld.

Fot. B.M.Baczyńska
Amadyna ta wielkością nie wyróżnia się spośród pozostałych przedstawicieli rodzaju Amadina i większości astryldów. Jej wielkość wynosi ok.13cm. Jest blisko spokrewniona z amadyną obrożną (Amadina fasciata), z którą może się krzyżować, dając mieszańce międzygatunkowe. W hodowli jednak powinniśmy unikać takich sytuacji, gdy ptaki tych gatunków w okresie lęgów są trzymane razem- często w takich okolicznościach dochodzi do wspomnianych krzyżówek międzygatunkowych, co z kolei nie działa dobrze ani na hodowlę jednego, ani drugiego gatunku.
W naturze amadyna czerwonogłowa jest ptakiem płodnym i ma swój rytm wd którego dochodzi u tego gatunku do lęgów. Jest to związane oczywiście z warunkami metereologicznymi, dietą i kondycją ptaków. Amadyny czerwonogłowe, mając nieograniczony dostęp do białka zwierzęcego, przygotowują się do lęgów (działa ono na ptaki stymulująco). W tym okresie szczególnie ważne jest także podawanie sepii lub innego żródła wapnia. Gniazda budują najczęściej w już opuszczonych gniazdach po innych ptakach, w miejscach zacisznych i dobrze ukrytych (w warunkach naturalych- w klatce lub wolierze wystarczą im budki lęgowe, o których napiszę za chwilę). Często można przeczytać, że w niewoli ptaki te gniazdują łatwo, lecz z moich obserwacji nie jest to do końca prawdą... Żeby lęgi się udały, należy amadynom czerwonogłowym zapewnić odpowiednie warunki. Gniazdować mogą w klatce o minimalnych wymiarach 60cm długości, 40cm szerokości i 40cm wysokości. Oczywiście woliera również będzie odpowiednia, jednak na czas lęgów powinny zostać w niej same (samce w czasie lęgów mogą stać się agresywne). Do klatki czy woliery należy włożyć budkę lęgową o wymiarach 12cmx12cmx12cm, z otworem wejściowym o średnicy 3,5 cm. Oczywiście dobierając parę hodowlanę musimy mieć obydwa ptaki z lęgów naturalnych- tzn nie mogą być one wychowane przez mamki (niestety u tego gatunku ciągle jeszcze zdarza się hodowcom podkładać pisklęta pod amadyny obrożne czy mewki- u takich ptaków w przyszłoścci brak jest prawidłowego instynktu rozrodczego). Jeżeli chodzi o materiał do wyściółki gniazda, ptaki te nie są wybredne- zbudują w budce gniazdo z tego co znajdą. Jeżeli nam jednak zależy żeby w gnieździe było w miarę czysto i bezpiecznie dla piskląt, najlepiej dostarczyć sprawdzone materiały do wyściółki- szarpii, kawałków ligniny, siana. Podczas budowania gniazda dochodzi do kopulacji, a pierwsze jajko może zostać zniesione nawet jeszcze w trakcie wykańczania gniazda. Samiczka znosi 4-8 jaj, przy czym z reguły wysiadywać zaczyna po zniesieniu 4-tego jaja. Młode lęgną się po ok.13 dniach (+/- 1 dzień) od zniesienia (czy- w wypadku zaczęcia wysiadywania po kilku dniach- od pierwszego dnia wysiadywania- co ma swoje dobre strony- młode są bardziej zbliżone do siebie wiekiem- tym bardziej, im mniejszy jest lęg). Amadyny czerwonogłowe ciężko znoszą kontrolę gniazda (nawet zaobrączkowanie może być tutaj problemem), w przypadku gdy ptaki uznają, że zbyt ingerujemy w ich lęgi, prawdopodobnie zjedzą jaja, a młode porzucą (choć słyszałam też o przypadkach kanibalizmu u tego gatunku- w razie stwierdzenia czegoś takiego osobniki które zjadają włsne młode eliminuje się z hodowli, w następnym sezonie rozdzielając parę, by ustalić, który z ptaków ma takie zapędy). Młode wydają ciche piski niedługo po wylęgu, które z dnia na dzień powinny być głośniejsze- po tym możemy poznać, że młode amadyny rozwijają się dobrze. Po upływie 22 dni młode opuszczają gniazdo. U samczyków widać już wtedy pierwsze czerwone piórka na głowie. Samczyki talent do śpiewu dziedziczą po samcu, którego głos jest dość niski, ale melodyjny. W trakcie odchowu młodych parę rodzicielską należy karmić urozmaiconą karmą, jednocześnie trzeba pamiętać, że np zbyt duża ilość białka może pobudzać dorosłe ptaki do zbyt intensywnych lęgów. Jeżeli nie podajemy gotowej (suchej) karmy jajecznej dla egzotyki, która zawiera witaminy, należy do mieszanki własnej roboty dodać odpowiedni preparat zawierający witaminy i inne niezbędne do życia na tym etapie substancje. Młode ptaki możemy oddzielić od rodziców, kiedy zauważymy, że same umieją łuskać nasiona. Rodzice przystępują do następnego lęgu bardzo szybko, i należy uważać, by dorosły samiec nie zrobił krzywdy swoim synom, których może uznać za konkurencję. Po oddzieleniu młodych od rodziców podajemy im karmę miękką i mieszankę nasion (głównie różne gatunki prosa), a także niezbędne w tym okresie dodatki witaminowe oraz mineralne. Młode osiągają dojrzałość płciową po 10 miesiącach od wylęgu, i w tym okresie stanowią już odpowiedni materiał do dalszej hodowli.
Poza okresem lęgowym, jeżeli ptaki mieszkają w wolierze lub większej klatce, bez problemu mogą przebywać z innymi ptakami a rodziny astryldów i innych, niedużych i łagodnych ptaków. Zimę ptaki tego gatunku powinny bezwzględnie spędzać w pomieszczeniach ogrzewanych (przyjmuje się, że temperatura 15 stopni Celsjusza jest dla nich pewną barierą, poniżej której amadyny czerwonogłowe nie powinny przebywać zbyt długo).

Jeżeli chodzi o mutacje barwne, czytałam, że istnieje mutacja, gdzie samce, zamiast głowy czerwonej, mają ją koloru żółtego.